لالایی زمان ما به رنگ خونِ!

لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دست هاش به زنجیره
مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره
لالا لالا گــــل گـنـدم چـی اومد بر سر مـردم
مــیـون آتـش... افـتـادیــم ، شـدیم از روی دنـیـا گم
لالا لالا بـــد آوردیــم ، بـه نـام زنـدگــی مردیم
خیانت شـکـل یاری شد ؛ ز یاران پشـت پـا خوردیم
لالا لالا گــــل لالـــه ، حــریـم عـشـــق پاماله
سیاهی رنگ هر سفره سر هفت سین هر ساله
لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دست هاش به زنجیره
مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره

به نـام عــشــق و آزادی ، غم این خلق می خوردند
ولـی با دسـت خـود ما را بـه قـربـانـگاه مـی بـردند
کجایند آن همه دلـســوز در ایـن هـنــگامه مـاتــم
که رفـتـند و رهـا کـردنـد مـن و ما را به حـال هـم
لالا لالا گــــل مـریــم ، شـکـسـتـه حرمت آدم
شـــدیـم آواره عالم ، چــرا تـشنه به خون هم
لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره
مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره

رهـایـی ریــشـه ی مـا بـود ، هـمـه اندیــشـه ی مـا بـود
ولـی در آن روی ســکـه تـبـر بــر ریــشـه مـا بـود
گـل و گـلـدون و گـل خـونه شــده امــروز یک ویـرونه
ســـر فــواره هــا خــونه ، بـبـیـن مـردن چه آسونه
لالا لالا گــــل لالـــه ، حــریـم عـشـــق پا مـالـه
سیاهی رنگ هر سفره ، سر هفت سین هرساله
لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره
مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز روز تـقـدیـره
لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره
مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز روز ، تـقـدیـره
لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره
مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره